SIOLJO9-1 - JVC Cuijk JO9-1

Vandaag staat de ‘el classico’ van Cuijk, de derby der derby’s op het programma: de oranje- zwarten van SIOL tegen het rood-wit van JVC Cuijk. De wedstrijd leeft al een tijdje, want jongens van beide teams zitten bij elkaar in de klas, komen elkaar tegen en sommigen komen zelfs op elkaars kinderfeestje.

Helaas kan Martien niet fluiten vandaag, heeft Bjorn Kuipers geen zin en Bas Nijhuis geen tijd. Gelukkig hebben we Niels v.d. Heijden (de aanvoerder van SIOL 1) bereid gevonden om te fluiten. Bedankt, Niels! Na het gebruikelijke handen schudden en de toss met de aanvoerders wordt meteen duidelijk dat JVC Cuijk niet van plan is om de punten bij SIOL te laten.

De goals vallen dus al snel, hoewel ook het aluminium flink wordt getest. En ik mag wel zeggen: dat zit wel goed bij SIOL. Ondanks dat JVC Cuijk er vrolijk op los scoort maakt SIOL het zo ook wel lastig om de vrije man te vinden op het heilige plastic. Er worden op het middenveld zelfs een paar combinaties  gemaakt met als kansen tot gevolg voor SIOL.

Rust. Nulletje of 5 achter. Dan zit er maar 1 ding op: een tactische meesterzet van trainer René inzetten. En zo gebeurt het ook. Voor de sportiviteit ook maar even de trainers van JVC Cuijk waarschuwen dat het balletje ineens raar kan lopen na zo’n geniale ingeving. Overigens zijn zij daar dan weer niet van onder de indruk….

Oké, de goals vallen in de tweede helft allemaal aan de (voor SIOL) ‘verkeerde kant’, maar wat blijven de kanjers met de oranje hemden knokken om ook een doelpunt te maken. Hierbij wordt ook een aantal keren de lat en de paal geraakt. Helaas, helaas, maar nogmaals: tot de laatste minuut wordt er gewerkt, gezwoegd en gezweet om een goaltje mee te pikken. Ook de trainers van JVC Cuijk geven aan dat SIOL wel een doelpunt of twee verdient. Je krijgt niet altijd wat je verdient in de sport. JVC Cuijk weet er wel nog een paar bij te prikken, zodat de uitstekend leidende scheids 0-11 op het scorebord moet noteren.

Dan nog de penalty’s. Wat een spektakelstuk is dat zeg. De ene bal vliegt er nog mooier in dan de andere. Een oplettende supporter meent zelfs dat we de penalty’s beter nemen dan de tegenstander. Toch nog een overwinninkje geboekt zullen we maar zeggen. En dan hebben we na het douchen nog een feestje te vieren: Jurre is bijna jarig. Hiep hiep hoera voor Jurre!

Jens, Jurre, Teun, Kyo, Nick, Danjel, Nick, Yannick en Seppe: jullie hebben geknokt tot de laatste minuut. We zijn trots op jullie!