Vandaag staat er weer een nieuwe competitiewedstrijd te wachten. Dit keer mogen we naar het pittoreske dorp Ottersum om tegen de plaatselijke ‘FC’ te spelen. De trainers Martijn en René voelen dat er wel wat te halen valt vandaag, maar gaat dat ook lukken? Er is in de tas plaats genoeg voor drie punten…. De bekerwedstrijd ging tegen dit team verloren, maar volgens trainer Martijn ‘zegt dat niks’.

Nadat de opstelling is prijsgegeven en aanvoerder Keanu de toss heeft gedaan begint de wedstrijd zoals gewoonlijk. Fris en vol goede moed duwen de mannen en dame van SIOL JO11-1 de tegenstander terug op eigen helft. Dit harde werken levert meteen een paar mooie schoten op, maar helaas staat de keeper van de tegenpartij steeds op de goede plek. Uitkijken voor de counters dus. En ja, hoor. Na even niet zo goed doorgedekt te hebben, kan Achates eruit komen en het eerste schot levert meteen een doelpunt op: 1-0. Onhoudbaar voor de uitstekend keepende Jens. Koppies omhoog houden nu, want er gaat niets mis. Zo door blijven gaan, is het motto. Helaas weet SIOL het overwicht niet in goals uit te drukken. Yannick, Seppe en Robbie vuren behoorlijk wat schoten af, maar missen het doel op een haar na. Volgende uitval van Achates….: 2-0 achter. De SIOL supporters zien (net als vorige week) weer een doemscenario aankomen: zelf goed werken en voetballen, maar de goals die aan de andere kant vallen.

Rust: even de mannen en dame weer op scherp zetten. Het is nog lang niet gedaan dus we blijven doordrukken. Laatste puntjes op de i en volle bak vooruit. Het zit niet mee, meteen nog een tegengoal: 3-0. Als de scheidrechter daarna nog om een onduidelijke reden een penalty toekent aan Achates lijkt het spel gespeeld te zijn. Niets is minder waar. De penalty wordt gemist en dat lijkt voor SIOL het sein om nu het goede spel te belonen met doelpunten. Lees maar even goed wat er vanaf nu gebeurt. Na de wedstrijd spreken de supporters namelijk over een ware ‘thriller’. Na een paar goede aanvallen komt ineens de bal voor de voeten van Robbie. Hij denk niet na en haalt de trekker over: 3-1. Dat geeft de SIOL-burger weer moed. Ik wil niet zeggen dat het een tactische meesterzet is van trainers Martijn en René, maar Dano wordt naar voren gedirigeerd om het middenvel te versterken. 1 op 1 achterin dus. Lotte en Samuel moeten daar de boel dichthouden. Dano wint alle duels en zorgt ervoor dat Robbie wederom een schietkans krijgt. Komt dat schot: 3-2! En de flow is er! Het geloof is weer helemaal terug. Afvallende bal. Rolt richting Yannick. Neemt hem meteen op zijn slof. De bal gaat wel hoog, maar richting het doel…. Je zou het een prachtige boogbal kunnen noemen en zo noem ik hem dan ook maar. De prachtige boogbal valt keurig onder de lat in de goal: dolle vreugde…3-3!!!

Zit er dan nog meer in? De tijd begint immers te dringen. De scheids kijkt op zijn klokje. Nee, nog geen tijd. De bal kan nog een keer naar voren. Een voorzet van links wordt door een woud van benen door iedereen gemist, behalve door Seppe. Die zet de binnenkant zijn maatje 31 tegen de bal aan en het gebeurt echt: 3-4!!! Nog dollere vreugde. Wat een doelpunt allemaal niet teweeg kan brengen, je ziet ineens de gekste taferelen. Een vader die een moeder bijvoorbeeld over de schouder tilt, enzo. Ik noem verder geen namen. Wat een beloning en wat een dik en dik verdiende treffer. Na de aftrap zorgt ‘stofzuiger’ Jarno ervoor dat de bal niet eens meer richting het SIOL-doel komt. En dan is daar het verlossende fluitje, afgelopen! Heb ik al gezegd dat dit een dik en dik verdiende overwinning is? Bij deze nogmaals dan. Wat een mooie overwinning, mannen en dame. Het feest in de kleedkamer gaat nog even door. Er wordt zelfs onder de douche gezongen en op billen gegleden… Tja, zo gaat dat als je de punten pakt in de zinderende slotfase.

Al met al zijn de trainers erg trots op het team. Hard gewerkt de afgelopen weken. Er wordt goed getraind en dus is het des te mooier dat je op deze manier een overwinning wegsleept. Klasse, kanjers!

 Vanaag is ook de dag dat de trainingspakken van de sponsoren meegegeven zijn. Ron, Robert en Martijn, bedankt hiervoor. De jongens en meid lopen er strak bij zo.

Oh ja, maandag is de gehele technische staf afwezig. Howha verzorgt de training. Als ik de jongens was, zou ik hem de kop gek zeuren om het favoriete spel ‘moordenaartje’ te spelen….

Fijn weekend allemaal!