De uitwedstrijd tegen Fc Uden was een zgn. 6-puntenwedstrijd. SIOL stond voor aanvang van de wedstrijd 5 punten voor op Fc Uden, die op de 13e plek staan, een plaats waar je via de nacompetitie lijfsbehoud in de 4e klasse moet bewerkstelligen.  Of het deze spanning was, het stroeve kunstgrasveld of iets anders,  maar het niveau van de wedstrijd was allesbehalve hoog. De eerste helft had SIOL veel meer balbezit dan de tegenstander Fc Uden, maar er werd veel te weinig gedaan met dat balbezit. Desondanks ging SIOL met een 0-2 voorsprong de rust in door goals van Daniel Illic en Bassim Sayeb, maar tevreden konden de mannen uit Katwijk niet zijn met het vertoonde spel. Als men op momenten een beetje slimmer had gehandeld dan had de wedstrijd  met de rust al lang beslist kunnen zijn.
  
Na de rust werd de wedstrijd zo mogelijk nog chaotischer, vooral ook dankzij de scheidsrechter, die de hele wedstrijd niet 5 meter van de middencirkel is geweest. Binnen 10 minuten nadat Loutfi Chamlal in de wedstrijd was gekomen had hij al 2 keer geel (en dus rood) ontvangen. Beide overtredingen waren vrij normale situaties, waarbij een gele kaart al een zware straf was, laat staan dat je op die manier dan ook nog verder moet met 10 man. Vrij snel daarna wist Fc Uden te profiteren van de man-meer situatie en scoorde men de 1-2 en was de wedstrijd volstrekt onnodig weer spannend. Op het moment dat iedereen van SIOL dacht dat Daniel Illic een strafschop zou krijgen vanwege een stevige overtreding binnen de 16, besloot de scheidsrechter Illic een gele kaart te geven voor een vermeende schwalbe. Een onbegrijpelijke beslissing waar Fc Uden nog meer moed uit trok.  Dat gevoel werd nog eens sterker nadat SIOL de laatste 5 minuten met 9 man verder moest omdat Zino Lalaar vanwege een blessure niet verder kon en SIOL al 3 keer had gewisseld. Fc Uden kreeg in de blessuretijd een aantal kansen op rij om de gelijkmaker te scoren, maar paal, lat, Luuk Maassen op de lijn en keeper Dylan Janssen wisten dat met kunst- en vliegwerk te voorkomen. 

Slechte wedstrijden moet je ook winnen en dat deze wedstrijd slecht was, daar was na afloop geen enkele discussie over. Volgens trainer Lucien Roeffen was dit zelfs de slechtste wedstrijd die hij ooit had mogen meemaken en de trainer gaat toch al een tijdje mee. Positief is wel dat SIOL duidelijk afstand neemt van de plekken waar je je zorgen moet maken. Maar duidelijk is ook dat wanneer SIOL de ambitie heeft om een leuke rol te spelen in de middenmoot, er zondag a.s. uit een heel ander vaatje getapt zal moeten worden als de laatste wedstrijd van dit kalenderjaar op de agenda staat, thuis tegen Achilles Reek.

De stand na vandaag ziet er als volgt uit :